Κοινή δήλωση Κατερίνας Καζάνη, Βουλευτή Εύβοιας και Έφης Μπέκου Γραμμ. Τομέα Πρόνοιας, Κοιν. Συνοχής και Οικογένειας για την παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων
Το 1990, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την καθιέρωση της 1ης Οκτωβρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ηλικιωμένων (Ψήφισμα 45/106). Με την ανακοίνωσή του ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ καλεί τα κράτη να δεσμευτούν άμεσα να ενισχύσουν τα συστήματα φροντίδας και υποστήριξης για την εξασφάλιση της αξιοπρέπειας των ηλικιωμένων και των φροντιστών τους, δεδομένου ότι οι πληθυσμοί γερνούν και τα συστήματα φροντίδας-υποστήριξης αναδεικνύονται σε ζωτικής σημασίας ώστε να συνεχίσουν οι ηλικιωμένοι να συμμετέχουν ενεργά και να εμπλουτίζουν τις κοινότητές τους. Επειδή όμως οι ηλικιωμένοι δεν έχουν πρόσβαση σε αυτή τη ζωτικής σημασίας βοήθεια, το αποτέλεσμα είναι η εμβάθυνση των ανισοτήτων και η αύξηση της ευαλωτότητάς τους. Η ανισότητα αυτή πέφτει ακόμη βαρύτερα στις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων γυναικών, οι οποίες σηκώνουν το κύριο βάρος της παροχής μη αμειβόμενης φροντίδας.
Στη χώρα μας η σταθερή αύξηση του προσδόκιμου ζωής έχει οδηγήσει σε μια ανατροπή της δημογραφικής πυραμίδας. Σήμερα στην Ελλάδα ήδη το ένα τέταρτο του πληθυσμού είναι άνω των 65 ετών, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για ολοκληρωμένες πολιτικές ενεργούς γήρανσης και κοινωνικής φροντίδας. Ωστόσο, τηντελευταία εικοσαετίααυτή η αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ως αποτέλεσμα ανεπάρκειας του συστήματος φροντίδας και την πολυνοσηρότητα που μαστίζει αυτήν την κατηγορία πληθυσμού.
Και ενώ η Ελληνική Πολιτεία έχει βαθύτατη υποχρέωση διασφάλισης της αξιοπρεπούς και αυτόνομης διαβίωσής τους, δυστυχώς, βρίσκει και αυτή την ηλικιακή ομάδα στη χώρα μας με τεράστια προβλήματα και έλλειψη κοινωνικής φροντίδας σε όλα τα επίπεδα: οικονομικό, υποστηρικτικό, υγείας και αποκλεισμού από την εξελισσόμενη κοινωνική πραγματικότητα, χωρίς να απολαμβάνουν δυνατότητες και υπηρεσίες, χωρίς να συμμετέχουν ικανοποιητικά και ενεργά στη δια βίου μάθηση, στον πολιτισμό, στην κοινωνική ζωή. Οι κυβερνητικές ευθύνες της ΝΔ για την ουσιαστική απουσία ενός καθολικού συστήματος κοινωνικής φροντίδας είναι όσο ποτέ εμφανείς. Τεράστια κενά στις δημόσιες υπηρεσίες, της κατ’ οίκον 24ωρης βοήθειας, στο δίκτυο δομών αποκατάστασης και υποστήριξης, χωρίς ουσιαστική κάλυψη των ασφαλιστικών δαπανών υγείας, φροντίδας, χωρίς αναγκαίες δομές κοινωνικοποίησης και επαναδραστηριοποίησης, στο κοινωνικό περιθώριο, με απαξίωση και έλλειψη ολοκληρωμένων προγραμμάτων διαγενεακής συνεργασίας. Η κοινωνία και η οικονομία της φροντίδας, είναι άγνωστες λέξεις για την κυβέρνηση, που δεν αξιοποιεί τις νέες ειδικότητες επαγγελματιών κοινωνικών υπηρεσιών, που δεν έχει οργανωμένο σχέδιο στήριξης των ΟΤΑ, με πόρους, προσωπικό, που ΥΠΟαξιολογεί την προσφορά των επαγγελματιών στην κοινωνική οικονομία. Καινοτόμες δράσεις (πχ κόκκινο κουμπί, πρόγραμμα του Εθελοντή Γείτονα, Τράπεζες Αίματος για την Τρίτη Ηλικία, γραμμές για καταγγελίες κακομεταχείρισης και κακοποίησης ηλικιωμένων, κλπ) επαφίενται κυρίως στις όποιες προσπάθειες αυτοδιοίκησης και εθελοντικών οργανώσεων, χωρίς εθνικό σύστημα οργανωμένης αρωγής.
Οι ηλικιωμένοι δικαιούνται αξιοπρεπείς συντάξεις, πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη. Δικαιούνται να νιώθουν ασφάλεια, που το κράτος οφείλει να τους την παρέχει. Δικαιούνται τα αυτονόητα για κάθε άνθρωπο. Δεν μπορεί να αποτελούν μόνο την εύκολη λύση οικογενειακής συνδρομής στα νέα ζευγάρια και την παιδική ηλικία, σαν εύκολη ομάδα, που κλείνει τις τρύπες του απόντος κράτους πρόνοιας. Η αναγνώριση των δικαιωμάτων τόσο των ατόμων που λαμβάνουν φροντίδα όσο και των ατόμων που παρέχουν φροντίδα είναι απαραίτητη για να χτίσουμε πιο ανθεκτική κοινωνία.
Για το Κίνημά μας η πολιτική για την τρίτη και τέταρτη ηλικία βρίσκεται στον πυρήνα του προγράμματος μας, για μια νέα γενιά κράτους πρόνοιας που παρέχει ασφάλεια και αξιοπρέπεια, χωρίς ηλικιακούς και άλλους ρατσιστικούς αποκλεισμούς. Εργαζόμαστε για την καλλιέργεια ανθρωποκεντρικού συστήματος φροντίδας βιώσιμου και δίκαιου, για να ενισχύσουμε τις φωνές των ηλικιωμένων εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή τους στη χάραξη πολιτικής. Αυτό απαιτεί επενδύσεις στην υποδομή για την επίσημη μακροχρόνια φροντίδα, εξασφάλιση ευκαιριών για αξιοπρεπή ζωή και κοινωνικοποίηση , για παροχή δυνατότητας στα άτομα να μεταβούν από την άτυπη στην επίσημη φροντίδα. Υποστηρίζουμε ενεργά την Ενεργό Γήρανση, που σύμφωνα και με τον (Π.Ο.Υ) είναι η διαδικασία της βελτιστοποίησης των ευκαιριών για υγεία, για συμμετοχή και για ασφάλεια, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής καθώς οι άνθρωποι γερνούν. Για να κάνουμε πράξη την απόλαυση της ζωής σε κάθε στάδιο, να μεγαλώνουμε χωρίς να «γερνάμε», με αυτοδιάθεση και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής διαχρονικά πρωτοστάτησε στη δημιουργία δομών και υπηρεσιών για τους ηλικιωμένους, όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και τα ΚΑΠΗ, και δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι αυτές όχι μόνο θα συνεχίσουν να λειτουργούν, αλλά και θα αναβαθμιστούν με νέες τεχνολογίες, πόρους και προσωπικό. στο πρόγραμμα μας περιλαμβάνονται τεκμηριωμένες πολιτικές, όπως:
ü Αξιοπρεπής διαβίωση με εγγυημένες συντάξεις και στοχευμένη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων. Επαναφορά του νέου ΕΚΑΣ σε 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους.
ü Καθολική και δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, με ειδικές υπηρεσίες γηριατρικής φροντίδας και κατ’ οίκον βοήθειας, αλλά και με ανάπτυξη τηλεϊατρικής, τηλε-συμβουλευτικής και τηλε-παρακολούθησης ασθενών.
ü Ανεξάρτητη διαβίωση μέσα από σύγχρονες δομές υποστήριξης και νέα προγράμματα κοινωνικής προστασίας.
ü Ενεργός γήρανση με δυνατότητες συμμετοχής στη δια βίου μάθηση, στον πολιτισμό, στην κοινωνική ζωή, καθώς και δράσεις διαγενεακής συνεργασίας.
ü Σεβασμός και προστασία απέναντι σε κάθε μορφή κακομεταχείρισης ή κοινωνικού αποκλεισμού των ηλικιωμένων.
Για εμάς, η πολιτική για την τρίτη και τέταρτη ηλικία βρίσκεται στον πυρήνα του οράματός μας για ένα σύγχρονο, ισχυρό κράτος πρόνοιας. Θέλουμε μια Ελλάδα όπου ο κάθε ηλικιωμένος και η κάθε ηλικιωμένη θα ζει με ασφάλεια, αυτονομία και αξιοπρέπεια, συμμετέχοντας ισότιμα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.
