Συζητήθηκε χθες (20.10.2025) ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, η Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού Β2’ Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Νάντιας Γιαννακοπούλου προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με κύριο θέμα: την ανάγκη άμεσης διάσπασης των τμημάτων 25 μαθητών σε Δημοτικά Σχολεία του Δήμου Περιστερίου.
Ξεκινώντας την ομιλία της, η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι : « Οδεύουμε προς τα τέλη του Οκτώβρη. Χρειαζόμαστε μια πολύ σαφή απάντηση από εσάς, σχετικά με την πρόθεσή σας, εάν θα σπάσουν τελικά ή όχι συγκεκριμένα τμήματα είκοσι πέντε μαθητών, για συγκεκριμένους λόγους, γιατί πρέπει να κατανοήσετε, επιτέλους, στα γραφεία σας, στο Υπουργείο Παιδείας, τι προβλήματα δημιουργεί στο πεδίο, μέσα στην τάξη, στην εκπαιδευτική διαδικασία, στη γνώση και στην εκπαίδευση που παίρνουν τα παιδιά μας να εμμένει το Υπουργείο σε έναν μαθηματικό τύπο, ο οποίος σε συγκεκριμένες περιπτώσεις -το ξαναλέω- είναι εις βάρος των παιδιών μας και της εκπαιδευτικής τους διαδικασίας.
Μιλώ πολύ συγκεκριμένα και πάντα πολύ πρακτικά. Στο 41ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, μετά από επίσκεψή μου, ενημερώθηκα ότι στη φετινή Δ΄ Τάξη φοιτούν συνολικά είκοσι πέντε μαθητές, από τους οποίους οι τρεις έχουν ήδη διαγνωστεί από το ΚΕΔΑΣΥ με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες από τις προηγούμενες σχολικές χρονιές, εκτός των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών, όπως είναι η δυσλεξία και άλλα.
Την ίδια στιγμή, με προγενέστερη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, οι γονείς ακόμα πέντε μαθητών έχουν υποβάλει αίτημα για αξιολόγηση των παιδιών τους στο Β΄ ΚΕΔΑΣΥ της Γ΄ Αθήνας και ήδη βρίσκονται στο στάδιο αξιολόγησης.»
Απευθυνόμενη στον Υφυπουργό Παιδείας, η Νάντια Γιαννακοπούλου ανέφερε: «Είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να ακουστεί από το Βήμα της Βουλής των Ελλήνων, γιατί μας είπε πιο πριν ο Υπουργός ότι δείχνουν πολύ μεγάλη ευαισθησία σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεν γίνεται, λοιπόν, να μην ακουστεί αυτή η περίπτωση, κύριε Υπουργέ, από εδώ και είναι ο πιο βασικός λόγος, για τον οποίο κάνω αυτή την ερώτηση. Έχει να κάνει με το 18ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου και είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα των προβλημάτων που προξενεί η απόφασή σας σε σχεδόν εμμονικό επίπεδο για τη λειτουργία τμημάτων με είκοσι πέντε μαθητές.
Έχουμε, λοιπόν, έναν μαθητή, ο οποίος δεν μπόρεσε να εγγραφεί και ο οποίος έχει ήδη διάγνωση -ακούστε, κυρία Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι- για ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ο μαθητής κατοικεί ακριβώς απέναντι από το σχολείο, κυριολεκτικά απέναντι, στην άλλη μεριά του δρόμου, και είναι τέκνο μονογονεϊκής οικογένειας με πέντε παιδιά. Είναι μια μάνα με πέντε ανήλικα παιδιά, μόνη της, με το παιδί αυτό να έχει ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μια μάνα εργαζόμενη, με οικογενειακά προβλήματα και με βάση την απόφασή σας να μην διασπαστεί το τμήμα των είκοσι πέντε μαθητών σε δυο μικρότερα, αυτός ο μαθητής αναγκάστηκε να εγγραφεί σε ένα σχολείο σχεδόν τρία χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο που είναι απέναντι από το σπίτι του. Το καταλαβαίνετε αυτό, κύριε Υπουργέ;
Εάν, λοιπόν, όπως επαίρεστε και λέτε, έχετε ευαισθησία πάνω σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, πού είναι η ευαισθησία σας σε αυτή την περίπτωση; Το σχολείο, στο οποίο πηγαίνει, λέει «Ναι, να πάει, το αφήνουμε», το σχολείο υποδοχής απέναντι από το σπίτι του λέει «Ναι, το θέλουμε» και εσείς και η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας δεν το αφήνετε. Απαντήστε μας, γιατί φωνή αυτών των ανθρώπων πρέπει να είμαστε όλοι εδώ πέρα και να λύνουμε αυτά τα προβλήματα.
Έχετε μια εμμονή για εικοσιπεντάρια τμήματα. Πολύ ωραία. Όταν βλέπετε, όμως, ότι οδηγούν σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι δεν μπορεί να υπάρχει σοβαρή εκπαιδευτική διαδικασία, ότι τέτοιου είδους οικογένειες δυσκολεύονται τόσο πολύ και υποτίθεται ότι έχετε και ευαισθησία για το ζήτημα του δημογραφικού και της στήριξης των ευάλωτων και των αδύναμων, τι κάνετε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ;.»
Ο κος Υπουργός, θέλοντας να αποφύγει να δώσει μια ουσιαστική απάντηση στα ανωτέρα ερωτήματα δήλωσε: «Προσπαθούμε με βάση και τον νόμο και με τα δεδομένα που έχουμε και με το πλαίσιο, στο οποίο μπορούμε να κινηθούμε, να βοηθήσουμε γονείς, παιδιά και σαφώς πάντα και τους εκπαιδευτικούς. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών στην εκπαίδευση δεν είναι απλά στόχος, αλλά για εμάς είναι υποχρέωση και ταυτόχρονα είναι και δέσμευση. Γι’ αυτό και παρακολουθούμε τι γίνεται σε κάθε σχολική μονάδα ξεχωριστά, κάθε αίτημα, κάθε παιδί τι χρειάζεται, γιατί εμείς δεν κοιτάμε μόνο αριθμούς, κοιτάμε πώς να βοηθήσουμε κάθε παιδί ξεχωριστά, πάντα εντός του πλαισίου και μέσα στα όρια που μας επιτρέπει και ο νόμος.»
Κλείνοντας, η κα Γιαννακοπούλου δήλωσε: «Παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες και τοποθετήσεις, δυστυχώς βλέπουμε το ίδιο φαινόμενο: ελλιπής στελέχωση, αποσπασματικές λύσεις και δυστυχώς ένα δομικό πρόβλημα στον σχεδιασμό των τοποθετήσεων.
Σας ρωτώ, λοιπόν, γιατί έχετε πλήρη γνώση των προβλημάτων, τι προτίθεστε να κάνετε συγκεκριμένα, όχι γενικά, για τα σχολεία που σας έχω αναφέρει και για την Γ΄ Αθήνας. Ρωτώ συγκεκριμένα: Θα συνεχίσετε να επιμένετε στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που σας ανέφερα, σε μαθηματικούς τύπους 25 μαθητών ανά τμήμα, όταν οδηγούν σε τόσο προβληματική εκπαιδευτική διαδικασία ή όταν υπάρχουν τόσο έντονα κοινωνικά προβλήματα, όπως στο 18ο Περιστερίου και διαλύετε έτσι μονογονεϊκές πολύτεκνες οικογένειες;
Θα συνεχίσετε να λέτε στους γονείς «ας στοιβαχτούν τα παιδιά σας» ή «ας πάνε τα παιδιά σας πολλά χιλιόμετρα μακριά»; Και τι θα κάνουν οι εργαζόμενοι γονείς που τα παιδιά τους πηγαίνουν σε σχολεία, όπου λόγω έλλειψης προσωπικού δεν λειτουργούν τα ολοήμερα; Θα σας κάνω διαρκώς ερωτήσεις, κύριε Υπουργέ. Μέχρι να δοθεί απάντηση, κάθε εβδομάδα θα είμαστε εδώ πέρα. Την άλλη φορά πραγματικά θα περιμένω την κ. Ζαχαράκη, γιατί αυτό είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια και οι ελληνικές οικογένειες, οι οποίες δεν έχουν τη δυνατότητα και δεν έχουν την τύχη να πάνε σε ιδιωτικά σχολεία. Εμπιστευόμαστε τη δημόσια εκπαίδευση, δεν δεχόμαστε καμία υποτίμησή της, θέλουμε έμπρακτη υποστήριξή της και θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις στα ερωτήματα τα οποία σας θέτουμε.»
