ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΝΩΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «DOCUMENTO»
Η Φώφη Γεννηματά επιμένει στην αυτόνομη πορεία του Κινήματος Αλλαγής και, μάλιστα, μιλά για την ανάγκη μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης. Ωστόσο, παραμένει πρόταγμα του κόμματος η εξασφάλιση της τρίτης θέσης και της τρίτης διερευνητικής εντολής. Αν έρθουν τα δύο πρώτα κόμματα, έχοντας εκείνα την εντολή και ζητήσουν συνεργασία, θα πείτε «όχι», ακόμα κι αν συμφωνήσουν σε κάποια σημεία του προγράμματός σας, μόνο και μόνο για να πάρετε εσείς την εντολή;
Η θέση που είχαμε διατυπώσει αμέσως πριν τις Ευρωεκλογές, έλεγε ξεκάθαρα ότι προϋπόθεση για εμάς για οποιαδήποτε μετεκλογική συνεργασία ήταν να πάρει το Κίνημα Αλλαγής διερευνητική εντολή. Και αυτό για να μπορέσουμε να επιβάλλουμε τους δικούς μας όρους για την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου την επόμενη μέρα, στη βάση του δικού μας προγράμματος. Όμως, το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών αποτύπωσε ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. Με την ηττημένη πολιτική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται, δυστυχώς, ο καλύτερος χορηγός της επερχόμενης κυριαρχίας του Μητσοτάκη και της δεξιάς. Σε αυτό το πλαίσιο καθίσταται επιτακτική ανάγκη, η επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών να μας δώσει τη δύναμη να αποτελέσουμε ένα ισχυρό αντιπολιτευτικό αντίβαρο στη βαθιά συντηρητική ατζέντα της ΝΔ. Να ανασυγκροτήσουμε τον προοδευτικό χώρο και να εγγυηθούμε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, της μεσαίας τάξης και των μη προνομιούχων. Και αυτό είναι για εμάς το διακύβευμα της 7ης Ιουλίου.
Αν συμφωνήσετε σε κάποια συνεργασία, πώς θα εξασφαλίσετε το σεβασμό του εταίρου ή των εταίρων σας στο πρόγραμμά σας; Να σας θυμίσω ότι στη συγκυβέρνηση του 2012, η ΝΔ αιφνιδίαζε συχνότατα το ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας αρκετές αποφάσεις μονομερώς…
Το έχουμε διατυπώσει με τον πλέον καθαρό τρόπο. Ότι ακόμα και η απαίτηση διασφάλισης της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα, που εμείς ως πολιτικός χώρος έχουμε αποδείξει επανειλημμένα ότι μπορούμε να εγγυηθούμε, σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται για εμάς κυβερνητική συνεργασία. Η κοινοβουλευτικοί θεσμοί εξάλλου προβλέπουν ποικίλους τρόπους για τη διασφάλιση της. Το θέμα σεβασμού του μείγματος εφαρμοζόμενης πολιτικής στο πρόγραμμα μας, αλλά κυρίως στο κοινωνικό πρόσημο το οποίο οραματιζόμαστε για τη διακυβέρνηση του τόπου την επόμενη μέρα, μπορεί να το εγγυηθεί μόνο ο ελληνικός λαός δίνοντας μας τη δύναμη, μέσα από την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, να δώσουμε ξανά ελπίδα και προοπτική στους Έλληνες που φοβούνται σήμερα το χάρτη που είναι μπλε.
Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ υποστήριζε ότι ο επόμενος ΠτΔ πρέπει πλέον να προέλθει από τον προοδευτικό χώρο. Τον τελευταίο καιρό, όμως, λέτε ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει συναίνεση στο θέμα. Τι άλλαξε;
Τίποτα απολύτως. Είναι ένα από τα θέματα στα οποία θεωρούμε ότι πρέπει να διασφαλιστεί η συναίνεση και η εθνική συνεννόηση χάριν της πολιτικής σταθερότητας στον τόπο, μέσα από την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατίας που πράγματι θα προέρχεται από τον προοδευτικό χώρο και τη δημοκρατική παράταξη. Τέτοιο πάντως θα είναι το πρόσωπο της δικής μας πρότασης. Και αν θέλουν, ας συμφωνήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στον ίδιο ή σε νέο εκπρόσωπο του «Καραμανλισμού» που τους ενώνει.
Η απώλεια της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας αποδόθηκε από το ΚΙΝΑΛ στον «άκομψο εναγκαλισμό» του υποψηφίου σας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζετε, ωστόσο, ότι τη μεγαλύτερη… ζημιά την έκανε ένα στέλεχος που ανήκε στο ΠΑΣΟΚ! Αποδίδετε ευθύνες για την υποψηφιότητα και τη στάση Σπηλιόπουλου στον Ευάγγελο Βενιζέλο;
Ως παράταξη ποτέ δεν μπήκαμε στη λογική της εσωκομματικής συνωμοσιολογίας. Από την πρώτη στιγμή επιλέξαμε καθαρά να στηρίξουμε εκ νέου τον εκλεγμένο Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, προερχόμενο από το δικό μας πολιτικό χώρο. Δεν εκτιμώ εκ του αποτελέσματος ότι η πιθανή μη κάθοδος του κ. Σπηλιόπουλου θα επέφερε διαφορετικό αποτέλεσμα στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών. Εξάλλου το μεγαλύτερο μέρος των υποψηφίων του τη δεύτερη Κυριακή συντάχθηκε με την κομματική μας επιλογή. Δυστυχώς, πολύ περισσότερο φάνηκε πως ότι ακουμπάει ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο χρυσός δεν γίνεται. Η «ατσούμπαλη» στάση του να «χρεώσει» στελέχη μας ως δικά του έγινε τροφή σε ένα συνολικότερο πολιτικό ρεύμα καταδίκης της δικής του πολιτικής πρακτικής. Με αποτέλεσμα μια ευγενική χορηγία στα αυτοδιοικητικά στελέχη της ΝΔ ακόμα και αν υστερούσαν μακράν σε ποιότητα, πρόγραμμα και σχέδιο για τις τοπικές κοινωνίες.
Ακόμη και εάν εξασφαλίσει το ΚΙΝΑΛ την τρίτη θέση, το ποσοστό του δεν δείχνει κάποια ιδιαίτερη δυναμική. Πώς θα ανατρέψετε αυτό το κλίμα και πώς θα διασφαλίσετε την κυριαρχία σας ως ο μόνος προοδευτικός πόλος, απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που η διαφορά στα ποσοστά των δύο κομμάτων είναι μεγάλη;
Για να ήτανε η κυριαρχία στον προοδευτικό χώρο αντικείμενο σύγκρισης εκλογικών συσχετισμών αυτό θα προϋπέθετε την ύπαρξη δύο πολιτικών δυνάμεων με προοδευτικές αναφορές. Για να είσαι όμως προοδευτική δύναμη δεν φτάνει απλά να αυτοπροσδιορίζεσαι έτσι. Και όταν επιλέγεις το δρόμο της αποθέωσης του λαϊκισμού, του τυχοδιωκτισμού, της δημαγωγίας, του κρατισμού, των καθεστωτικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη και στα μέσα ενημέρωσης, του διχασμού των Ελλήνων, την απαξίωση των θεσμών και της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, των πολιτικών συναλλαγών, όταν ακόμα και την τελευταία μέρα κοιτάς να βολέψεις συγγενείς και φίλους, ευτελίζεις ο ίδιος την επίκληση των προοδευτικών σου αναφορών. Ο προοδευτικός χώρος στο πολιτικό μας σύστημα είναι ένας και εκφράζεται από το Κίνημα Αλλαγής. Αυτό που απομένει στις εκλογές είναι η αποτύπωση μιας ενισχυμένης δυναμικής ώστε η προοδευτική μας ατζέντα, το σχέδιο, οι προτάσεις και οι διεκδικήσεις μας να δώσουν εμπράκτως λύσεις στους Έλληνες και τα καθημερινά τους προβλήματα.
Γιατί ένας νέος άνθρωπος, μόλις 28 ετών, ασχολείται με την πολιτική, σε μία συγκυρία απαξίωσης των πολιτικών από τους πολίτες και ειδικά τους νέους; Και για να σας… προλάβω, η συνήθης απάντηση «θέλω να προσφέρω στον τόπο» πείθει όλο και λιγότερους πολίτες!
Για εμένα ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κρίσης είναι ότι οι Έλληνες πολίτες και ειδικά οι νέοι έχασαν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική και το πολιτικό μας σύστημα. Και αυτό φαίνεται και από τα τεράστια ποσοστά αποχής, με αποτέλεσμα να αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για εμάς. Και υπάρχουν πάντα δύο επιλογές. Ή να περιμένεις κάποιον άλλο να φέρει αντί για σένα την αλλαγή που θέλεις να δεις για τον τόπο σου, ή να δώσεις τη μάχη, να γίνεις και εσύ μέρος της. Η αντίληψη της προσφοράς είναι υποκειμενική. Η συμμετοχή όμως όλων μας αναδεικνύει τους συσχετισμούς που την κάνουν περισσότερο αντικειμενική, αλλά τουλάχιστον πραγματικά αντιπροσωπευτική.
