Ομιλία Δ. Μάντζου
Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής στη συζήτηση του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη
Είχα την αίσθηση ότι ζούσαμε όλοι στην ίδια χώρα.
Σε μια χώρα βυθισμένη σε ένα ανείπωτο πένθος. Ενωμένη όχι μόνο στη θλίψη, στη συντριβή. Μα και στο αίτημα για φως, για δικαιοσύνη.
Άκουσα όμως βουλευτές της πλειοψηφίας αλλά και τον Υπουργό κ. Βορίδη και αισθάνομαι ότι μάλλον δεν είναι έτσι.
Κατανοώ τον ρόλο σας ως συνηγόρου υπεράσπισης.
Αλλά ως Υπουργός Επικρατείας, ίσως ήταν φρονιμότερο να πάτε εσείς να παρουσιάσετε τα ελικόπτερα και να έρθει εδώ ο Πρωθυπουργός.
Διότι τώρα η απουσία του αποδεικνύει τον κυνισμός και την έλλειψη ενσυναίσθησης. Την αλαζονεία.
Όχι μόνο συγκάλυψη αλλά και υποτίμηση.
Σας ακούσαμε όμως με προσοχή.
Ακούστε μας κι εσείς.
Εδώ δεν κάνουμε διαγωνισμό σοφιστείας.
Ούτε κάποια γενική συζήτηση για τις μεταφορές στην Ελλάδα.
Για έγκλημα μιλάμε.
Ένα έγκλημα που ζητά δικαιοσύνη.
Πώς αλλιώς λέγεται η μη ολοκλήρωση του έργου της τηλεδιοίκησης , εννέα χρόνια μετά;
Πώς αλλιώς λέγεται η απουσία όλων των άλλων ασφαλιστικών δικλίδων μέχρι τότε;
Πώς αλλιώς, παρά μόνο εγκληματική παράλειψη; Έγκλημα;
Δεν μπορείτε λοιπόν να μας ελέγχετε επειδή επιμένουμε στην ανάγκη διερεύνησης ποινικών ευθυνών.
Δεν μπορείτε να μας ελέγχετε που επιμένουμε στη διερεύνηση της αιτιώδους συνάφειας της μη υλοποίησης της τηλεδιοίκησης με το δυστύχημα.
Όπως διαπιστώνει η ίδια η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που διόρισε το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, στη σελ. 92 του πορίσματός της.
Πενήντα επτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Εκατοντάδες τραυματίστηκαν σωματικά και ψυχικά, ανεξίτηλα.
Κι όμως, η πολιτική τάξη αδυνατεί να συμφωνήσει ότι πρόκειται για ένα έγκλημα.
Υπουργοί και στελέχη αρνούνται ακόμη και τον όρο που βρίσκεται στον τίτλο της επιτροπής: «έγκλημα».
Τότε γιατί ζητήσατε συγγνώμη; Γιατί ζήτησε ο κ. Πρωθυπουργός συγγνώμη;
Πού είναι σήμερα ο Πρωθυπουργός που ομολόγησε ότι αν υπήρχε τηλεδιοίκηση δεν θα είχε συμβεί η τραγωδία; Και τώρα μαζί με το κόμμα του μας λέει τα αντίθετα;
Πού είναι σήμερα ο Πρωθυπουργός; Που θα εγκαινίαζε σύστημα τηλεδιοίκησης που δεν λειτουργούσε, την ίδια την ημέρα της τραγωδίας!
Κι εσείς μας λέτε τώρα θεωρίες που αντιβαίνουν στην επιστήμη.
Καταλογίζετε εργαλειοποίηση.
Προσπαθείτε να βρείτε κομματικά κριτήρια παντού. Κομματικές ταυτότητες. Ακόμη και στους συγγενείς των θυμάτων!
Όμως δεν συνειδητοποιείτε ότι κάνετε ακριβώς αυτό:
Πολιτικοποιείτε την τραγωδία για πολιτική υπεράσπιση, για κομματικό όφελος. Για τη διατήρηση της εξουσίας.
Η εξεταστική επιτροπή πέτυχε στην αποστολή που της επιφύλαξε η πλειοψηφία. Να συγκαλύψει και να συγχύσει.
Με τον αποκλεισμό κρίσιμων μαρτύρων. Σιδηροδρομικών στελεχών και πραγματογνωμόνων. Για τις ελλείψεις ασφάλειας. Αλλά και για την αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος. Με την καθυστερημένη κλήση του πρώην Περιφερειάρχη Θεσσαλίας και την άρνηση κλήσης του Υπουργού κ. Τριαντόπουλου.
Αρνηθήκατε να διακοπεί η συνεδρίαση μέχρι το πέρας της ανάκρισης, όπως ζήτησαν οι συγγενείς.
Αρνηθήκατε και να ζητήσετε το σύνολο της δικογραφίας από τη Λάρισα, όπως ζητήσαμε.
Κλείσατε με συνοπτικές διαδικασίες την Εξεταστική Επιτροπή και κρύβεστε πίσω από ένα αβάσιμο πόρισμα.
Ούτε λίγο ούτε πολύ φταίνε μερικοί λίγοι άνθρωποι, δύο εκ των οποίων δεν έχουν καν φωνή να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Οι μηχανοδηγοί των δύο αμαξοστοιχιών, που ένα σιδηροδρομικό σύστημα χωρίς την ελάχιστη ασφάλεια, τους έθεσε ως πεπρωμένο να συγκρουστούν κατά μέτωπο.
Ακούσαμε τον εισηγητή της πλειοψηφίας να περιγράφει ένα σιδηροδρομικό δίκτυο της δεκαετίας του ’60. Χωρίς την ελάχιστη τεχνική ασφάλεια.
Κι όμως, υποβαθμίζεται η απουσία τηλεδιοίκησης. Οι παρατάσεις, οι αποζημιώσεις των αναδόχων. Η ανοχή στην κακοδιαχείριση.
Ούτε λέξη για την εγκληματική μετάταξη του σταθμάρχη κατά παράβαση του Νόμου.
Για τις ευθύνες των «Γαλάζιων» διοικήσεων δημόσιων οργανισμών και εταιρειών.
Και έτσι, δικαιώνονται όσοι από εμάς μιλούσαμε για μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη. Για μια επιτροπή που θα κατέτεινε στη συγκάλυψη και όχι στην αποκάλυψη.
Η πλειοψηφία αξιοποίησε την ευκαιρία ως μέσο διαφυγής από τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών.
Αρνούμαστε να συμμετάσχουμε σε αυτήν την κηλίδα για τη δημοκρατία μας.
Διότι δεν είναι παρά η ολοκλήρωση μιας κυνικής διαδρομής που άρχισε από την ολέθρια άρνηση της πλειοψηφίας να ψηφίσει για προκαταρκτική εξέταση των καταγγελιών εις βάρος Καραμανλή και Σπίρτζη, όπως ζήτησε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία το 2023.
Η ΝΔ -μόνη- έκρινε τότε -προσέξτε- ότι είναι προδήλως αβάσιμες οι κατηγορίες. Πριν καν εξεταστούν!
Ο Υπουργός και εδώ αντέστρεψε την αλήθεια.
Δεν είμαστε εμείς που βγάζουμε αποφάσεις.
Εμείς ζητούμε τη διερεύνηση. Γι’ αυτό ζητήσαμε προκαταρκτική εξέταση. Με νομικούς και όχι πολιτικούς όρους.
Εσείς όμως το αρνηθήκατε. Εσείς καταχραστήκατε το άρθρο 86 Σ.
Εσείς το έχετε λήξει το θέμα. Με αθωωτικές αποφάσεις.
Και την ίδια ώρα, η κυρίαρχη άποψη της ΝΔ και των επικοινωνιακών της βραχιόνων στιγματίζει την ίδια την Ευρωπαία Εισαγγελέα αποσιωπώντας τα θεμελιώδη: ότι η Εισαγγελέας μίλησε μέσα στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς της και είπε τη σκληρή αλήθεια. Πως ενώ είχε αποστείλει συγκεκριμένο φάκελο δικογραφίας με συγκεκριμένες αναφορές και συγκεκριμένες καταγγελίες εις βάρος των συμφερόντων της Ένωσης, η πλειοψηφία παρεμπόδισε τη Βουλή από τη διερεύνησή τους.
Ότι με κατασπατάληση ευρωπαϊκών πόρων έμεινε ανολοκλήρωτο ένα τεχνικό έργο που σε όλον τον πλανήτη θεωρείται θεμελιώδες για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Εννέα χρόνια μετά την υπογραφή της αρχικής σύμβασης.
Η Εισαγγελέας συμπεραίνει και εκείνη αυτό στο οποίο καταλήγουν όλοιοι επιστήμονες -οι καθηγητές της τριμελούς επιτροπής του υπουργείου- και οι πραγματογνώμονες: αν είχε ολοκληρωθεί η τηλεδιοίκηση, οι 57 συνάνθρωποί μας θα ζούσαν.
Κι όμως, η ΝΔ ισχυρίζεται ότι ένας ολόκληρος διεθνής οργανισμός, όπως η ΕΕ, με τα όργανά της, έχει πάρει την απόφαση να πλήξει την Κυβέρνηση. Πρώτα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με το ψήφισμά του, και τώρα η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.
Εσείς, οι δήθεν φιλελεύθεροι και δήθεν ευρωπαϊστές!
Παραμονές ευρωπαϊκών εκλογών.
Αλλά, η απάντηση έρχεται από τους θεσμούς.
Είμαστε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Ευρώπης. Ξανά για τους λάθος λόγους. Για το κράτος δικαίου και τις ελευθερίες μας.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Σιδηροδρόμων εντοπίζει ελλείψεις ασφαλείας ακόμξη και σήμερα στο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει ήδη ασκήσει διώξεις σε μη πολιτικά φυσικά πρόσωπα.
Την Καθαρά Δευτέρα, μετά τη συγκλονιστική παρουσία των γονέων των θυμάτων στις Βρυξέλλες, η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κράτησε ανοικτή την αναφορά και τη διερεύνηση της υπόθεσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναλαμβάνει δράση, για τη διερεύνηση.
Αλλά και εδώ, στην Ελλάδα.
Παρά τα εμπόδια, κρίσιμα δεδομένα και πραγματικά περιστατικά έχουν ήδη αποδειχθεί. Αποχρώσες ενδείξεις έχουν προκύψει.
Η Δικαιοσύνη οφείλει να συνεχίσει ανεμπόδιστα την έρευνά της. Και θα το πράξει.
Όταν, λοιπόν, διαβιβαστούν οι νέες δικογραφίες από τη Λάρισα, κάθε μία και κάθε ένας βουλευτής θα αναμετρηθεί -ξανά- με το ύψος της ιστορικής ευθύνης, αλλά και την ίδια τη συνείδησή του.
Είναι η μνήμη των νεκρών που πρέπει να προστατευθεί.
Και μαζί της το κύρος και η αξιοπιστία μιας ολόκληρης Πολιτείας.
Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την αλήθεια ή να διαφύγει από αυτήν.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτός ο αγώνας για δικαιοσύνη δεν μπορεί να μείνει ανεκπλήρωτος.
Είναι ένας στόχος πολύ υψηλότερος από τις επιδιώξεις των κομμάτων.
Είναι η υπεράσπιση της δημοκρατίας μας. Η έμπρακτη απόδειξη ότι η δημοκρατία αυτή έχει και τις θεσμικές διαδικασίες αλλά και τη βούληση να κοιτάξει στο σπασμένο κάτοπτρο. Να αντικρίσει με θάρρος τον πληγωμένο της εαυτό. Και να κάνει ό,τι μπορεί και κυρίως ό,τι οφείλει.
Πρώτον, για να εγγυηθεί τη δικαιοσύνη. Ότι οι θεσμοί όχι μόνο παραμένουν ακέραιοι αλλά -κυρίως- ότι λειτουργούν ορθά, ακριβοδίκαια και αποτελεσματικά.
Και δεύτερον, να αποκτήσει όχι μόνο ένα ασφαλές και σύγχρονο δίκτυο μεταφορών. Αλλά μια νέα νοοτροπία λογοδοσίας και πραγματικής πολιτικής ευθύνης. Να αφήσουμε πίσω μας την αλαζονεία της εξουσίας, τον καθεστωτισμό, την εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Ο αγώνας αυτός δεν είναι μόνο για τους συγγενείς. Δεν είναι μόνο για εκείνες τα τραγικά αλλά ηρωικά πρόσωπα των συγγενών των θυμάτων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη μνήμη και τη δικαίωση εκείνων που δεν έφτασαν ποτέ.
Δεν είναι μόνο για τις εκατοντάδες χιλιάδες που υπογράφουν ψηφίσματα ή τους ακόμη περισσότερους που βρέθηκαν ένα χρόνο τώρα στους δρόμους διαδηλώνοντας τα συλλογικά αιτήματα.
Για τους τραυματίες και τις οικογένειές τους.
Είναι για όλους. Για κάθε άνθρωπο που ζει και αναπνέει σε αυτόν τον τόπο.
Αυτός ο αγώνας δεν θα σταματήσει. Μέχρι να δικαιωθεί. Και θα δικαιωθεί.
Αυτά τα «γιατί» δεν μπορούν και δεν θα μείνουν αναπάντητα.
Σας ευχαριστώ.
